Werelddag van Verzet tegen Extreme Armoede – Den Haag

Werelddag van Verzet Tegen Extreme Armoede Den Haag

Ook de komende 17 oktober, Werelddag van Verzet tegen Extreme Armoede, organiseert Fonto, centrum voor de geschiedenis van de armsten in Europa, in samenwerking met het Landelijk Vierde Wereld Centrum om 12.00 uur een herdenking in Den Haag aan de Hofweg. (Bij de marmeren bank met artikel 1 van de Grondwet en met zicht op de vergaderzaal van de Tweede Kamer).

Voorafgaand aan deze herdenking kunnen deelnemers, als zij daartoe in staat zijn, een stille voettocht houden vanaf de wereldvredesvlam rechts voor het hek bij het Vredespaleis aan het Carnegieplein.

Aangeraden wordt vandaar om 11.15 uur te vertrekken om tijdig bij de herdenking aan de Hofweg te zijn. Maria de Wit zal de voettocht begeleiden.

Jullie zijn bij de voettocht of rechtstreeks bij de marmeren bank van harte welkom! Neem zo mogelijk anderen mee! Mocht je onverhoopt zelf niet kunnen komen, moedig dan anderen aan te komen.

Het wordt op prijs gesteld, als je vooraf kunt laten weten via fonto@planet.nl  of je komt en eventueel met wie, maar kom op 17 oktober ook mocht je dat vooraf niet hebben laten weten!

Meer algemene informatie bij: Landelijk Vierde Wereld Centrum, Regentesseplein 13, 2562 EV  Den Haag denhaag@atd-vierdewereld.nl

Boodschap 17 oktober 2016:

“ We moeten een nieuw land bouwen,” zegt Gisèle Lamassi, een moeder die haar gezin in een district ver buiten de hoofdstad opvoedt.

Ze kijkt terug op haar leven: “ Verborgen, zo leefde ik in extreme armoede. Sinds de dood van mijn man hebben mijn kinderen en ikzelf enorm geleden. We werden verworpen, zelfs door mijn eigen familie. Ik zei tegen mijn kinderen dat we samen moesten blijven en als we dood zouden gaan dan zou dat samen zijn.

Sinds een aantal jaren is Gisèle actief bij ATD Vierde Wereld. Zij en haar lotgenoten weten maar al te goed welke gebreken hun land heeft. Ondanks dat zeggen ze met één stem: “ We houden van ons land.” Zij prijzen haar natuurlijke schoonheid, haar taal en haar solidariteit en ook haar capaciteit om te herstellen van haar beproevingen.
“Ik hou van mijn land, omdat we er nog steeds zijn ondanks de harde tijden die we hebben meegemaakt.” zegt Gisèle.

“We zijn hier” – deze woorden worden nagezegd door miljoenen mensen die lijden onder grote armoede en van wie alle kracht tot het uiterste wordt getest “om hier te zijn”.

“We zijn hier”, zeggen ze ondanks dat anderen hun uiterste best doen om ervoor te zorgen dat ze er niet meer zijn – of om te zorgen dat ze verborgen blijven tot het moment dat ze vaak niet meer als mensen herkend worden.

Mensen zeggen hier luid het nationale motto met de woorden van de oprichter van het land Barthélémy Boganda: “Zo kwe zo” – “Ieder mens is een mens”.